Patrycja Księżyk

W pierwszych słowach listu omówię swoje cele, plany i zamiary.

Dawniej „sprawy społeczne” były dla mnie nieznanym pojęciem. Wszystko uległo przewartościowaniu, od chwili, gdy na świat przyszły moje dzieci. Dotychczasowe postrzeganie świata, a więc i najbliższego otoczenia, diametralnie się zmieniło. Teraz „sprawy społeczne” to jeden z najważniejszych priorytetów, który ma ogromny wpływ na moje życie. Ważne jest nie tylko to, gdzie mieszkamy, ale również jak mieszkamy.  Powinniśmy żyć na miarę XXI wieku, niestety często to niemożliwe. Rolą radnych jest niemożliwe uczynić możliwym, zgodnie z założeniem, że można zrobić wszystko, trzeba tylko chcieć. Co ja chciałabym zrobić?

• w kwestii stanu dróg, który nas, Marczan martwi najbardziej, będę popierała każdy sensowny projekt. Mareckie ulice muszą zmienić nawierzchnię, biec wzdłuż chodników, być dobrze widoczne w świetle ledowych latarni. Nie wszystkie naraz, ale po kolei, a kolejność zależeć powinna od stopnia ich degradacji;
• Fabryka Briggsów powoli popada w ruinę. Będę walczyła o jej ocalenie w taki sposób, by stworzyć w jej wnętrzu strefę dla mieszkańca – miejsce spotkań, rozmów, obcowania z kulturą i rozrywką. Niech ten piękny zabytek tętni życiem i nam służy!;
• zabytkami są również nasze kamienice, ale trzeba pamiętać, że przede wszystkim są domem dla licznych rodzin. Będę dbała o to, by w tym domu żyło się lepiej. A także o to, by poprawić estetykę terenu, który jest wokół. Zazielenić go, zagospodarować, uczynić czystym, przyjemnym miejscem do spędzania czasu.

W dalszej części listu przedstawię siebie, czyli opowiem o Patrycji Księżyk.

Mam 33 lata. Córka Roberta i Teresy, wychowana w Markach, absolwentka SP nr 1 oraz Uniwersytetu Warszawskiego na kierunku „Profilaktyka społeczna i resocjalizacja”. Jestem szczęśliwą matką 10 – letniego syna i 4 – letniej córki. Lokalna działaczka, organizatorka spotkań z mieszkańcami „Problemy z perspektywy mieszkańca”, podczas których omawiane są najważniejsze problemy miasta.

Czas wolny spędzam na powietrzu z dziećmi. W wakacje organizuję dzieciom częste wycieczki do stolicy, starając się, aby w ten sposób poznały każdy zakątek Warszawy oraz jej historię. Bardzo lubię czytać książki, zwłaszcza te z gatunku fantasy.

W ostatnim fragmencie listu wspomnę o 7 kwietnia – dniu ważnym dla wszystkich.

Zachęcam Państwa do głosowania! Do dokonania własnego wyboru.

Jestem osobą otwartą i wysłucham każdego, ponieważ każdy ma inne doświadczenia i pomysły, które – jeśli zostaną wysłuchane – mogą pomóc wszystkim. Rozglądając się po naszym mieście i tu, gdzie mieszkam, i dalej – wszędzie dostrzegam potrzebę zmian. Wiem, że mogę je zainicjować, mogę przyspieszyć. Lecz do tego niezbędny jest Państwa głos oddany na mnie.